Warto przyjrzeć się rozwiązaniom przetestowanym i wprowadzonym na instalacjach w krajach o podobnych realiach do Polski. Takimi przykładami, w zakresie termicznego przekształcania odpadów, są Słowacja i Węgry, które mają zbliżone do Polski poziomy PKB na mieszkańca oraz średnią zarobków (w przeliczeniu ok. 3200 zł). Ponadto kraje te posiadają zbliżone do nas wartości wytwarzanych odpadów na mieszkańca.
Dlatego tamtejsze zakłady termicznego przekształcania odpadów były obiektami wizytowanymi przez uczestników wyjazdu zorganizowanego w ramach konferencji.
Obecnie bratysławska instalacja przetwarza rocznie ok. 140 tys. ton odpadów o średniej kaloryczności ok 8250 kJ/kg. Powstająca w procesie energia cieplna i elektryczna jest wykorzystywana na potrzeby własne, a nadwyżka sprzedawana do sieci miejskiej, co pokrywa ok. 80% kosztów funkcjonowania zakładu. Dodatkowy zysk pochodzi ze sprzedaży złomu żelaznego odzyskanego z żużli, co pokrywa ok. 10% kosztów.
Obecnie bratysławska instalacja przetwarza rocznie ok. 140 tys. ton odpadów o średniej kaloryczności ok 8250 kJ/kg. Powstająca w procesie energia cieplna i elektryczna jest wykorzystywana na potrzeby własne, a nadwyżka sprzedawana do sieci miejskiej, co pokrywa ok. 80% kosztów funkcjonowania zakładu. Dodatkowy zysk pochodzi ze sprzedaży złomu żelaznego odzyskanego z żużli, co pokrywa ok. 10% kosztów.
Instalacja w Budapeszcie została wybudowana w 1982 roku, jednak w latach 2002-2005 przeszła gruntowną modernizację. Obecnie spalarnia ma wydajność 420 tysięcy ton odpadów rocznie, co stanowi ok. 65–70% całego strumienia odpadów wytwarzanych przez 1,700 tys. mieszkańców Budapesztu. Instalacja składa się z 4 linii, które doprowadzają odpady do palenisk z rusztem walcowym i może przekształcić 15 ton odpadów na godzinę. Podczas wizytacji zarządzający zakładem wyjaśnili, że obecnie instalacja pracuje na 3 liniach, co wynika z niewystarczającego strumienia odpadów.
Wyjazd odbył się w ramach trzeciej edycji międzynarodowej konferencji „Zakłady termicznego przekształcania odpadów komunalnych jako regionalne instalacje”.
