Elektrociepłownie spalające węgiel kamienny stoją w obliczu koniecznej modernizacji. Wymaga tego unijna dyrektywa IED w sprawie emisji przemysłowych, która zaostrza standardy emisyjne SO2, NOx i pyłu. Jednym z obowiązków, które stawia dyrektywa jest instalacja nowych urządzeń wytwórczych spalających inne paliwa, jak na przykład odpady.
Obecnie większość tego typu instalacji jest budowana jako nowe, odrębne zakłady. Czy jest to uzasadnione ekonomicznie? Czy nie efektywniej byłoby wykorzystać istniejący już potencjał elektrociepłowni? Na te oraz na wiele innych pytań uzyskano odpowiedzi podczas organizowanej w dniach 23-25 styczna 2013 r. w Bielsko-Białejmiędzynarodowej konferencji „Zakłady termicznego przekształcania odpadów jako regionalne instalacje”.
Obrady rozpoczął referat Łucji Dec z Ministerstwa Środowiska, która przedstawiła zestawienie budowanych i planowanych instalacji ZTPOK zawartych w poszczególnych WPGO. W świetle nowej ustawy „śmieciowej” wszystkie tego typu podmioty powinny zostać przekształcone w instalacje regionalne. Dyskusję dot. modernizacji elektrociepłowni czy budowy nowego zakładu zapoczątkował swoim referatem prof. dr hab. inż. Grzegorz Wielgosiński.
Temat technologiczny dot. optymalnego wyboru kotła został poruszony przez dr inż. Henryka Skowrona. Zestawił najczęściej stosowane w budowach na całym świecie typy kotła – rusztowy oraz kocioł ze złożem fluidalnym.
Planując modernizację elektrociepłowni lub budowę nowej instalacji warto rozważyć współspalanie odpadów z osadami ściekowymi. Czy opłaca się budować dwie osobne instalacje, jedną na odpady, drugą na osady ściekowe, czy lepiej postawić jeden zakład? Na te pytania odpowiedział dr inż. Sebastian Werle z Politechniki Śląskiej. Z kolei ekonomiczne aspekty planowej przez sosnowski ZUTOŚ inwestycji w zakresie spalania odpadów komunalnych i osadów ściekowych przedstawił Florian Wierzchowski.
Przykłady realizacji wykorzystania odpadów jako paliwa w energetyce zawodowej różnej skali zaprezentował Artur Gradziński z katowickiego Energoprojektu.
Duże zainteresowanie wzbudził referat Jakuba Strojnego, reprezentującego spółkę Recykling Park, który przedstawił projekt budowy ZTPOK i huty szkła jako sposobu na kompleksowe rozwiązanie problemu gospodarki odpadami.
Bardzo cenne uwagi merytoryczne dot. aspektów eksploatacyjnych zarządzanych instalacji przekazali uczestnikom konferencji prelegenci z Austrii oraz Słowacji. Z koleiWojciech Rogalski z Urzędu Miasta Wiedeń, które zarządza 3 spalarniami odpadów w stolicy Austrii, przedstawił kwestię przyłączenia ZTPOK do sieci ciepłowniczej miasta oraz charakterystykę odpadów zbierających i dostarczanych do poszczególnych instalacji.
Realia gospodarowania energią powstającą przy spalaniu bratysławskich odpadów zaprezentował Vladmir Svabik ze spółki OLO a.s., który zwrócił uwagę na sezonowość podaży energii cieplnej.
Jedną z najistotniejszych kwestii przy uzyskaniu akceptacji społecznej na budowę instalacji jest emisja i monitoring spalin. Ten temat został omówiony przez przedstawiciela punktu eksploratora Annę Rothbergová z bratysławskiej spółki OLO a.s., który jest właścicielem tamtejszej spalarni odpadów. Kwestię wyboru optymalnego systemu monitoringu zaprezentował Marek Grzesiuk z OMC Envag. Podczas wykładu zaprezentował kompleksowy system monitoringu emisji ze spalania i współspalania odpadów oraz osadów ściekowych.
Obrady zostały zakończone konnym kuligiem z pochodniami po Szczyrku oraz kolacją z muzyką góralską na żywo.
W drugim dniu konferencji zainteresowani uczestnicy wzięli udział w wyjeździe technicznym do Wiednia. Austria, razem ze Szwajcarią i Zachodnimi Niemcami, już od przeszło 30 lat jest pionierem w odzysku energii z odpadów. Była pierwszym krajem na świecie, który określił restrykcyjne normy prawne dla emisji dioksyn. Goście konferencji wizytowali dwie spalarnie o odmiennych typach kotłów (rusztowy i fluidalny), które spalają dwa różne wsady – odpady komunalne oraz niebezpieczne wraz z osadami ściekowymi.